Co zrobić gdy dziecko spadnie z łóżka?

Gdy nasze dziecko spadnie z łóżka, zarówno nasz strach, jak i jego mogą gwałtownie wzrosnąć. W takiej sytuacji najważniejsze jest jednak podjęcie odpowiednich kroków, które uspokoją sytuację i zagwarantują bezpieczeństwo malucha.

Zobacz także: Robótki ręczne dla dzieci – sposób na nudę w domu!

Reagowanie na upadek dziecka

Mimo strachu, który niewątpliwie nas ogarnia, powinniśmy zachować spokój. Dziecko, wyczuwając nasze napięcie, może zaczynać się panicznie bać, co tylko pogorszy sytuację. Najważniejsze jest sprawdzenie, czy maluch jest przytomny i nie ma widocznych obrażeń. Jeżeli dziecko płacze, jest to dobry znak – oznacza, że jest przytomne i reaguje na bodźce.

Pierwsza pomoc po upadku

Po upewnieniu się, że dziecko jest przytomne, powinniśmy dokładnie obejrzeć jego ciało, szukając siniaków, otarć czy ewentualnych złamań. Po upadku z łóżka bardzo częstym miejscem obrażeń jest głowa – powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na ewentualne symptomy wstrząsu mózgu, takie jak: ból głowy, nudności, wymioty, zawroty głowy, niepokój lub utrata równowagi. Każdy z tych objawów powinien być sygnałem do niezwłocznego wezwania pomocy medycznej.

Zapobieganie upadkom z łóżka

Najlepszą obroną przed upadkiem z łóżka jest zapobieganie. Dobrym pomysłem może być zainstalowanie barierek zabezpieczających, które zapobiegną przypadkowemu wypadnięciu malucha z łóżka podczas snu. Możemy też położyć na podłodze miękkie dywaniki lub maty, które złagodzą ewentualny upadek. Warto pamiętać, że niezależnie od wszystkich zabezpieczeń, nigdy nie powinniśmy zostawiać małego dziecka bez nadzoru na łóżku.

Porozumienie z dzieckiem na temat bezpieczeństwa

Kiedy nasz maluch zacznie rozumieć podstawowe pojęcia, warto porozmawiać z nim o bezpieczeństwie. Najlepiej jest to zrobić na spokojnie, bez straszenia, ale jednocześnie podkreślając wagę tematu. Możemy wytłumaczyć dziecku, dlaczego nie powinno ono bawić się na łóżku bez naszej obecności, jak może być niebezpieczne wchodzenie i schodzenie z łóżka bez pomocy dorosłych, itp. Pamiętajmy, że dzieci uczą się przede wszystkim poprzez obserwację, dlatego najważniejsze jest dla nich nasze własne zachowanie.