z emigracji:)

Przyjechałam po chłopców do babci. Pierwsze czego dopadli, to siaty z prezentami.
-Ej! a jakieś buzi? jakieś przytulania? o matko! kto mi Was podmienił???!!!
Seria szybkich, acz mocnych uścisków, siarczyste całusy w pędzie. Tylko przy Gai zatrzymali się na chwilę, bo wciąż pamiętają, że przy Niej trzeba cugle ściągnąć i nie szarżować, by przypadkiem nie uszkodzić skrzata. A mi serce rośnie. Bo widzę, jak dorastają i jacy są samodzielni. Nie mazgają tylko poddają się przygodzie. Gaja za to, gdy zobaczyła braci rozpromieniła się do tego stopnia, że musiałam ich poprosić by na chwilę przestali obok niej biegać, bo czkawka pośmiechowa szarpała Ją na maksa. Ach! jak Ona się cieszyła! dzioba do całusów otwierała i obdarowywała Ich tymi swoimi mokrymi całusami, a Ci ze śmiechem wycierali je w rękawy. Ciekawe jak zareaguje Nelka, która z tatą i Lubkiem czeka na nas w domu. Bo u nas jest taki rytuał, że dzieciaki z rana dają sobie całusy na „dzień dobry”. Gaja wstaje pierwsza, więc schodzę z nią do salonu. Potem schodzi Nela i pierwsze co, całuje siostrę, a ta już sama się nadstawia. Gdy jako ostatni schodzą z góry chłopcy, Anielka czeka u wejścia na schody i niczym przepustki rozdaje siarczyste buziaki. Ci, schylają się do pocałunku i dopiero po tym pędzą do mnie na poranne uściski i na ubieranie.Teraz, gdy chłopców nie było, Nela co rano całowała ich zdjęcia, stojące na komodzie.
Tęsknoty jako takiej widać nie było, bo nie czyniła tego ze smutkiem czy nostalgią, a zawsze z dzikim rechotem, ale idę o zakład, że zacałuje braci na żywo dokumentnie:)
Dziś po obiedzie wracamy do swoich. Zabieramy też na dni parę babcię, z czego naprawdę się cieszę. Lubię bardzo te godziny przegadane z moją mamą. Mam nadzieję, że moje dzieci będą miały podobnie….

Po powrocie do domu, konieczne podstrzyżyny. Antek ma włosy za łopatki, a Franek nie widzi na oczy, bo grzywa jak u lwa urosła. Cały czas mnie kusi, by zrobić Im jakieś nowe fryzury….ale na krótko odpada (bo nie bardzo mi do nich pasuje….a jak nie do nich, do do moich preferencji:P) i zwykle zostaje „po staremu”. Frania proste włosy najlepiej odnajdują się w tzw.paziu, a Antka kędziory nieujarzmione muszą swobodnie żyć życiem własnym. A może macie jakieś pomysły na fryzury dla moich synów?
albo się zainspiruję, albo nie-ale zawsze poczytam o tym z przyjemnością:)))
Jak na razie Najstarszy zdecydował ściąć włosy. Na krótko. Wielkie cięcie na dniach.
Ostatni raz, krótkie włosy miał…..hmmm….w II klasie SP.

I obcy chłop zacznie mi się snuć po domu;)